imperfect *

imperfect_1, imperfect_2 Porcelain, 29 x 29 x 4 cm, 2024

While the ideal of perfection of the pursuer of the sublime, in which the existence of the whole and the prosperity of all is forgotten, is getting closer to the bluer and the whiter, the route of the civilized chronologies that were defined earlier, which lead to the irreversible end is still incomprehensible. It is anticipated, though. The shiny darkness that is heralded by the waves of the perfection flag blinds the eyes and absorbs the colors. The harmony watches the glorious representations of arrogant conquerors, who rebel against themselves.

What remained on the ancient roads after the last voyages of the blue and white caravans, are the fragments that were buried under the ground. As the saying goes, “One day, our buildings will collapse. And that will be the life itself”. (Translation: Esin AYKANAT AVCI)

Bütünün varlığının, herkesin hayrının unutulduğu yüceliklerin peşinde koşanın mükemmellik ülküsü daha maviye daha beyaza doğru ilerlerken, evvelce anlatılan uygar kronolojilerin rotasının dönüşümsüz sona seyri hâlâ anlaşılamıyor. Seziliyor. Mükemmellik sancağının dalgalanışının müjdelediği parıltılı karanlık, gözleri kör ediyor, renkleri soğuruyor. Uyum, kendine başkaldıran kibirli fatihlerin vitrinlerdeki şanlı temsillerini izliyor.

Mavi beyaz kervanların son seferlerinin ardından antik yollarda bize kalan, toprağa gömülü parçalar oldu. Hep söylendiği gibi “ Bir gün gelecek, binalarımız çökecek. Bu, hayatın ta kendisi olacak”

*  Tüm renklerin solduğu tanıklık günlerimizin derin hüznüyle. With the deep sarrow of our witnessing days when all colours are fading (25.04.2024, Ankara)